πολυαλληλία

η, Ν

βιολ. ιδιαίτερος τρόπος κληρονομικότητας, κατά τον οποίο σε ένα γονίδιο Α αντιστοιχούν πολλά αλληλόμορφα, α', α', α'", έτσι ώστε να προσφέρουν τα μεν σε σχέση με τα δε έναν αυξανόμενο βαθμό κυριαρχίας.